En toen kwam mijn dochter de trap afgerend, zo opgewonden als ze was, met haar mobiel tegen haar oor en aan de andere kant van de lijn, haar vriendin, net zo opgewonden als zij,
Mama mag ik mee op vakantie naar Hongarije??!!
voordat ik na kon denken en door hun enthousiasme zei ik: natuurlijk lieverd!!
allebei de meiden begonnen te gillen van blijdschap!!
Ja dat gun je ze dan toch..
Echter na mijn goedkeuring vroeg ik: hoe gaan jullie eigenlijk? met het vliegtuig?
nee met de auto! hoorde ik door de telefoon van mijn dochter, mijn moeder zal je zo even appen hoe of wat..
en nog geen vijf seconden later, piep piep
Goedenavond, ik ben Alice, de mama van Brigitte
zullen we even bellen om het een en en ander door te spreken?
En voordat ik het wist spraken we elkaar aan de telefoon en was het binnen 20 minuten duidelijk dat mijn dochter elf dagen mee zou gaan op vakantie naar Hongarije, met de auto.
Dit zou allemaal gaan gebeuren precies twee weken later, de ouders van Brigitte kwamen wel nog even langs om zich voor te stellen en ook om een document af te geven, waarop ik een handtekening moest zetten, waarmee ik toestemming gaf dat mijn dochter met hun mee zou gaan naar het buitenland.
Steeds meer ging het tot mij doordringen dat ze ongeveer twintig uur in de auto zouden zitten met alle risico's van dien.
vijf jaar geleden moesten wij twee dierbare verliezen door een ongeval op de snelweg in Duitsland een vader (44) en zijn dochter(4) kwamen hier bij om het leven. Godzijdank bleven de moeder (40) haar zoon (11) en dochter (14) in leven, zwaargewond waren de moeder en dochter, hun zoon bleef op een paar schaafwonden na ongedeerd.
Een gigantische impact maakte dit op ons allemaal, ongeloof, verslagenheid en onmacht is wat er overbleef en de angst of de moeder en dochter dit zouden overleven. alles was onzeker en buiten handbereik, geen contact, behalve van de familie die af en toe een bericht gaven om ons zo op de hoogte te houden van de situatie.
De dochter kwam na een aantal dagen uit haar coma en kon gaan revalideren.
uiteindelijk heeft de moeder twee maanden in coma gelegen en was het niet zeker hoe ze eruit zou komen en of ze zou blijven leven, elke dag werd de hoop een beetje meer, totdat ze uit haar coma wakker werd en er buiten gewoon goed uit kwam.
Maar dan wel te horen moeten krijgen dat je je man en dochter bent verloren.
De periode erna was intens verdrietig, een ieder doet het op zijn eigen manier, we zijn er voor elkaar geweest, zo goed en zo kwaad als dat ging. een periode die nooit vergeten zal worden.
Hun bestemming zou een vakantie met het hele gezin in Kroatië zijn, de uiteindelijke bestemming was een gezin die nooit meer hetzelfde zou zijn.
en met dit verhaal komen we ook bij de angst die ik heb gevoeld toen mijn dochter werd opgehaald om op vakantie te gaan naar Hongarije.
Godzijdank kwam ze gezond en heel bij me terug!
Heb ik deze elf dagen goed geslapen? nee!!
Had ik haar niet moeten laten gaan?
Mocht ik haar tegenhouden om mijn eigen angst?
Wat zou jij gedaan hebben?
schrijf je antwoord hieronder in de reactie:
Reactie plaatsen
Reacties